بررسی اپیدمیولوژی تب مالت در شهرستان قوچان طی سال 1392

زمینه و هدف: تب مالت، یکی از بیماری­های مشترک بین انسان و حیوان است که به صورت حاد، تحت حاد یا مزمن اتفاق می­افتد. از آنجا که تب مالت در استان خراسان رضوی بومی است، این مطالعه به منظور یافتن خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماری تب مالت در شهرستان  قوچان در استان خراسان رضوی صورت گرفت.   مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی در خصوص اطلاعات پرونده­های بیماران بروسلوز می­باشد که طی سال 1392 به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان قوچان ارجاع گردیده بود. سپس از آزمون­های آماری جهت تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته­ها: در میان 189651 نفر جمعیت مجموعاً 131 بیمار طی سال 1392 گزارش شد، که 96/54 درصد مرد و 03/45 درصد زن بودند؛ 02/87 درصد روستایی، 39/8 درصد شهری و 58/4 درصد عشایر بودند. کمترین شیوع بیماری در فصل پاییز و بیشترین شیوع در فصل بهار مشاهده شد. از نظر شغلی بالاترین فراوانی ابتلا در دامداران با 95/25 درصد مشاهده شد. همچنین رابطه بین جنس و شغل در تمام گروه­ها معنی دار بود (05/0< p). نتیجه گیری: بروز بیماری در پنج ماهه اول سال بیشتر بوده است. همچنین بین شغل و سن و همینطور بین جنس و تماس با دام ارتباط معنی ­داری وجود دارد. علاوه بر این، بیماران عمدتاً روستایی، مرد و از نظر سنی در دهه دوم و سوم عمر قرار داشتند. برنامه­ ریزی دقیق به جهت افزایش پوشش واکسیناسیون دامی می‏تواند موجب کاهش میزان وقوع بیماری گردد.